coniungendam

Discretiva

coniungendam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
coniungendam	casus accusativus singularis · genus femininum	gerundivi coniungendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kon.junˈgen.dam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·iun·gen·dam — morphologica: con-iung-end-am

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Itaque alii voluptatis causa omnia sapientes facere dixerunt, neque ab hac orationis turpitudine eruditi homines refugerunt; alii cum voluptate dignitatem coniungendam putaverunt, ut res maxime inter se repugnantis dicendi facultate coniungerent; illud unum derectum iter ad laudem cum labore qui probaverunt, prope soli iam in scholis sunt relicti. —Pro M. Caelio oratio Ciceronis

saec. I.

• Nam quaedam ex scholasticis ponuntur ad coniungendam modo actae rei seriem, ut puta: Expositum qui agnouerit, solutis alimentis recipiat. —Institutio oratoria Quintiliani