conferuntur

Discretiva

conferuntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnferuntur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	cōnferō (cōnferre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnfeˈruntur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·fe·run·tur — morphologica: con-fer-untur

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• apud nos in lamnas secta tra<l>ucent atque etiam lumen inclusum latius fundunt multasque alias ad delicias conferuntur, nunc tincta, nunc sublita, nunc quae cestrota <a> picturae genere dicuntur. —Naturalis historia Plinii