conferat

E Victionario

Discretiva

conferat dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnferat tertia singularis praesens activa coniunctivus cōnferō (cōnferre)

Appellatio[+/-]

API: /ˈkoːnferat/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fe·rat — morphologica: con-fer-at

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Siquidem in morbis, cum multum fortuna conferat, eademque saepe salutaria, saepe vana sint, potest dubitari, secunda valetudo medicinae an corporis an *** beneficio contigerit. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, prooemium. [[1] ] — conferat
  2. Vicicitatio: conferat.