cinerum

E Victionario

Discretiva

cinerum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
cinerum casus genitivus pluralis substantivi cinis

Appellatio[+/-]

API: /ˈkinerum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ci·ne·rum — morphologica: ciner-um

Loci[+/-]

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Tertia est ex compositis, ut si quis corpus suum in culto loco poni iubeat, circaque monumentum multum agri ab heredibus in tutelam cinerum, ut solent, leget, sit litis occasio cultum locum dixerit an incultum. —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]

saec. I.

  • Hoc nemus aeterno cinerum sacravit honori
Faenius et culti iugera pulchra soli.
Hoc tegitur cito rapta suis Antulla sepulchro,
Hoc erit Antullae mixtus uterque parens.
Si cupit hunc aliquis, moneo, ne speret agellum:
Perpetuo dominis serviet iste suis. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • inde habuit: tanto maior famae sitis est quam
virtutis. quis enim virtutem amplectitur ipsam,
praemia si tollas? patriam tamen obruit olim
gloria paucorum et laudis titulique cupido
haesuri saxis cinerum custodibus, ad quae
discutienda valent sterilis mala robora fici,
quandoquidem data sunt ipsis quoque fata sepulcris. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et de terra iuxta rationem qua distinguitur ab aliis elementis iuxta praedictam doctrinam nihil habes amplius quod magice consideres; omnis enim virtus pulverum, cinerum ad efficaciam spiritus, humidi, lucis et ignis inexistentis refertur. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber septimus, IX. [5] — cinerum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: cinerum.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. CXVI, versus 1 — cinerum
  4. 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura X, versus 144 — cinerum
  5. 5.0 5.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis (Universitas Turicensis): Cap. : De terra.  — cinerum