Jump to content

callis

E Victionario
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de calle.
Callis

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkal.lis/(classice)
Syllabificatio phonetica: cal·lis — morphologica: call-is

Nomen substantivum

[+/-]

call|is, -is masc./fem.

  1. Parva via exempli gratia in montibus, in silva, in terra (fem.)
  2. (Poeticē) via formicarum (masc.)

Declinatio

[+/-]
mf. sing. plur.
nom. callis callēs I
gen. callis callium II
dat. callī callibus III
acc. callem callēs IV
abl. calle
callī
callibus VI
voc. callis callēs V

Usus

[+/-]
  • anfractus viarum montium callium

Translationes

[+/-]
Parva viadilatare ▼
Parva viacollabi ▲

Loci

[+/-]
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70–150
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Corpore traditur maculoso dispersis per pectus atque alvum genetivis notis in modum et ordinem ac numerum stellarum caelestis ursae, sed et callis quibusdam ex prurigine corporis adsiduoque et vehementi strigilis usu plurifariam concretis ad impetiginis formam. coxendice et femore et crure sinistro non perinde valebat, ut saepe etiam inclaudicaret; sed remedio harenarum atque harundinum confirmabatur. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus. Divus Augustus. LXXX. — callis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: callis.