caesia

E Victionario

Discretiva

caesia dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

caesia[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
caesia casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi caesius
caesia casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi caesius
caesia casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi caesius
caesia casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi caesius
caesia casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi caesius
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈkae̯.si.a/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·si·a — morphologica: caesi-a

caesiā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
caesiā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi caesius
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈkae̯.si.aː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·si·ā — morphologica: caesi-a

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. III.

  • Iuno et Venus cum eam irriderent, quod et caesia erat et buccas inflaret, foeda visa et in cantu irrisa in Idam silvam ad fontem venit, ibique cantans in aqua se adspexit et vidit se merito irrisam; unde tibias abiecit et imprecata est ut quisquis eas sustulisset, gravi afficeretur supplicio. —Fabulae Hygini (fl. 200). CLXV. Marsyas.

Loci[+/-]

T. Lucretius Carus
–95…–55
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • atque alios alii inrident Veneremque suadent
ut placent, quoniam foedo adflictentur amore,
nec sua respiciunt miseri mala maxima saepe.
nigra melichrus est, inmunda et fetida acosmos,
caesia Palladium, nervosa et lignea dorcas,
parvula, pumilio, chariton mia, tota merum sal,
magna atque inmanis cataplexis plenaque honoris. —De rerum natura Lucretii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Sed ne viridis quidem color pluribus a vobis vocabulis dicitur, neque non potuit Vergilius colorem equi significare viridem volens caerulum magis dicere ecum quam “glaucum”, sed maluit verbo uti notiore Graeco, quam inusitato Latino. Nostris autem veteribus “caesia” dicta est, quae a Graecis γλαυκῶπις, ut Nigidius ait, “de colore caeli quasi caelia.” —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber quartus, versus 1161 — caesia
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: caesia.
  3. 3.0 3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXVI, [17] — caesia