auditura

E Victionario

Discretiva

auditura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

audītūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
audītūra casus nominativus singularis · genus femininum participii audītūrus
audītūra casus vocativus singularis · genus femininum participii audītūrus
audītūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii audītūrus
audītūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii audītūrus
audītūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii audītūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /au̯diːˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: au·dī·tū·ra — morphologica: audit-ur-a

audītūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
audītūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii audītūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /au̯diːˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: au·dī·tū·rā — morphologica: audit-ur-a

Usus[+/-]

Latinitas Romana

saec. I.

  • hic te perspicuum melius. Narcisse, videres,
hic velox Hecate velit et deprensa lavari.
quid nunc strata solo referam tabulata crepantis
auditura pilas, ubi languidus ignis inerrat
aedibus et tenuem volvunt hypocausta vaporem?
nee si Baianis veniat novus hospes ab oris,
talia despiciet — fas sit componere magnis
parva — Neronea nee qui modo lotus in unda,
hic iterum sudare neget, macte, oro, nitenti
ingenio curaque puer! tecum ista senescant
et tua iam melius discat fortuna renasci! —Silvae P. Papinii Statii. (ca. 40-96). Liber I. Balneum Claudii Etrusci, versus 58.