archivum

Latine

API: /arˈkʰiːwum/

Syllabificatio phonetica: ar·chī·vum — morphologica: archiv-um

Graeca Antiqua: ἀρχειον

archīv|um, -ī neut. ^[1]^[2]^[3]^[4]^[5]

saec. XIV.

Et cum illum boatu summo celebrent, qui subterfugiis astutiisque nephariis adversus veritatem diu mendacium tutatus est, eum tamen cui quibuscunque fraudibus ample devenere substantie legum patrem iuris archivum veritatisque sacrarium colunt predicant et extollunt. —De casibus virorum illustrium Joannis Boccatii (1313-1375). Liber III, X.

Locus in quo tabulae et acta publica asservantur	dilatare ▼

Locus in quo tabulae et acta publica asservantur	collabi ▲

archivum dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
archīvum	casus accusativus singularis	substantivi archīvum
archīvum	casus vocativus singularis	substantivi archīvum

API: /arˈkʰiːwum/

Syllabificatio phonetica: ar·chī·vum — morphologica: achiv-um

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 308 — “ARCHIUM vel Archīvum, i, n. 2.”
↑ ^2.0 ^2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 213 — “archīum ou archīvum, i, n.”
↑ ^3.0 ^3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — archīum, ī, n. (ἀρχειον), Nbf. archīvum, ī, n. (tom. 1, p. 546)
↑ ^4.0 ^4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — archivum
↑ ^5.0 ^5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — archivum