archivis

Discretiva

archivis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
archīvīs	casus dativus pluralis	substantivi archīvum
archīvīs	casus ablativus pluralis	substantivi archīvum

Appellatio

API: /arˈkʰiːwiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·chī·vīs — morphologica: archiv-is

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. V.

• Homo siquidem si quid providet futurorum, statim mentem eius quidam motus aggreditur, ut animus quadam applicatione sui, ad aliud apud se futuri operis speciem praefiguret, eamdemque plerumque nunc quasi in archivis memoriae depositam, reponit, nunc quasi in speculo nativae puritatis replicat et revolvit. —Polycraticus Ioannis Saresberiensis (c. 1120-1180). Liber secundus, cap. XXII.