Jump to content

aperto

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /aˈpertoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·per·tō — morphologica: apert-o

Notatio

[+/-]
Frequentativum ab aperiō, aperīre.

Verbum transitivum

[+/-]

apert|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Omnino aperire, totaliter denudare.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

[+/-]

­

Thema Vox activa
apert- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. apertō apertem   apertābam apertārem apertābō  
II. sing. apertās apertēs apertā! apertābās apertārēs apertābis apertātō!
III. sing. apertat apertet   apertābat apertāret apertābit apertātō!
I. plur. apertāmus apertēmus   apertābāmus apertārēmus apertābimus  
II. plur. apertātis apertētis apertāte! apertābātis apertārētis apertābitis apertātōte!
III. plur. apertant apertent   apertābant apertārent apertābunt apertantō!
Thema Vox passiva
apert- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. apertor aperter   apertābar apertārer apertābor  
II. sing. apertāris apertēris apertāre! apertābāris apertārēris apertāberis apertātor!
III. sing. apertātur apertētur   apertābātur apertārētur apertābitur apertātor!
I. plur. apertāmur apertēmur   apertābāmur apertārēmur apertābimur  
II. plur. apertāminī apertēminī apertāminī! apertābāminī apertārēminī apertābiminī —
III. plur. apertantur apertentur   apertābantur apertārentur apertābuntur apertantor!
Thema Vox activa
apertāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. apertāvī apertāverim apertāveram apertāvissem apertāverō
II. sing. apertāvistī apertāveris apertāverās apertāvissēs apertāveris
III. sing. apertāvit apertāverit apertāverat apertāvisset apertāverit
I. plur. apertāvimus apertāverimus apertāverāmus apertāvissēmus apertāverimus
II. plur. apertāvistis apertāveritis apertāverātis apertāvissētis apertāveritis
III. plur. apertāvērunt apertāverint apertāverant apertāvissent apertāverint

Verbum infinitum

[+/-]
Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa		 apertāre apertāvisse apertātūrum,
-am, -um esse		 apertāns   apertātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva		 apertārī apertātum,
-am, -um esse		 apertātum īrī   apertātus,
-a, -um		  
Gerundium Gerundivum Supinum
apertandī apertandus, -a, -um apertātum apertātū

Dictiones collatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Discretiva

aperto dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
apertō casus dativus singularis · genus masculinum participii apertus
apertō casus ablativus singularis · genus masculinum participii apertus
apertō casus dativus singularis · genus neutrum participii apertus
apertō casus ablativus singularis · genus neutrum participii apertus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /aˈpertoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·per·tō — morphologica: apert-o
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=aperto&oldid=171873"