antagonistae

E Victionario

Discretiva

antagonistae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
antagōnistae casus genitivus singularis substantivi antagōnista
antagōnistae casus dativus singularis substantivi antagōnista
antagōnistae casus nominativus pluralis substantivi antagōnista
antagōnistae casus vocativus pluralis substantivi antagōnista

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /antagoːˈnistae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ta·gō·nis·tae — morphologica: ant-agonist-ae

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Sed illud pugilis os validi antagonistae manus merebatur, nisi quia ipsi melius consuluit, malimus vel sic habere eum, quod tibi imputet. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola CCCXXXIV. Iohannes Fridericus Gronovius Claudio Salmasio. Leidam.