anfractus

E Victionario

Latine[+/-]

Formae aliae[+/-]

Nomen adiectivum[+/-]

ānfrāct|us, -a, -um

  1. Obliquus flexus in se recurrens, ut in recta via crebris maeandris interrupta et veluti fracta, sinuosus recessus.[1]

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. ānfrāctus ānfrācta ānfrāctum nom. ānfrāctī ānfrāctae ānfrācta
gen. ānfrāctī ānfrāctae ānfrāctī gen. ānfrāctōrum ānfrāctārum ānfrāctōrum
dat. ānfrāctō ānfrāctae ānfrāctō dat. ānfrāctīs ānfrāctīs ānfrāctīs
acc. ānfrāctum ānfrāctam ānfrāctum acc. ānfrāctōs ānfrāctās ānfrācta
abl. ānfrāctō ānfrāctā ānfrāctō abl. ānfrāctīs ānfrāctīs ānfrāctīs
voc. ānfrācte ānfrācta ānfrāctum voc. ānfrāctī ānfrāctae ānfrācta

Translationes[+/-]

Germanice

gebogen de, gekrümmt de

Nomen substantivum[+/-]

ānfrāct|us, -ūs masc.

  1. Tortuositas
  2. Item speciatim ponitur de obliquis regionum flexibus vel sinuosis recessibus
  3. Item speciatim de obliquis viarum flexibus, quibus iter sit longius
  4. Longus verborum circuitus
  5. Obliqua et tortuosa ratio aliquid agendi et tractandi.[1]

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. ānfrāctus ānfrāctūs I
gen. ānfrāctūs ānfrāctuum II
dat. ānfrāctuī ānfrāctibus III
acc. ānfrāctum ānfrāctūs IV
abl. ānfrāctū ānfrāctibus VI
voc. ānfrāctus ānfrāctūs V

Dictiones collatae[+/-]

Collocationes

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Germanice

(Tortuositas) Biegung fem. de, Kreisbahn fem. de, Umlauf masc. de
(Iter longius) Umweg masc. de
(Longus verborum circuitus) Weitschweifigkeit fem. de
(Tortuosa ratio agendi) Winkelzüge (masc.; plur.) de

Italice

anfratto masc. it, insenatura fem. it, tortuosità fem. it, giro di parole masc. it, raggiro masc. it

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 238, 239 — “ANFRACTUS, us, m.”