Discretiva
|
amandam dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
amandam
|
casus accusativus singularis · genus femininum
|
gerundivi amandus
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·man·dam — morphologica: amand-am
|
M. Tullius Cicero -106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (54 a.C.n. / 700 a.u.)
- o exspectatas mihi tuas litteras! o gratum adventum! o constantiam promissi et fidem miram! o navigationem amandam! quam me hercule ego valde timebam recordans superioris tuae transmissionis δέρρεις. Sed nisi fallor citius te quam scribis videbo. Credo enim te putasse tuas mulieres in Apulia esse. Quod cum secus erit, quid te Apulia moretur? —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes