aetatum

E Victionario

Discretiva

aetatum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
aetātum casus genitivus pluralis substantivi aetās

Appellatio[+/-]

API: /ae̯ˈtaːtum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·tā·tum — morphologica: aetat-um

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Aulus Gellius
ca. 130-170
Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Horum aetati prope coniunctus L. Gellius non tam vendibilis orator, quamvis nescires quid ei deesset; nec enim erat indoctus nec tardus ad excogitandum nec Romanarum rerum immemor et verbis solutus satis; sed in magnos oratores inciderat eius aetas; multam tamen operam amicis et utilem praebuit, atque ita diu vixit ut multarum aetatum oratoribus implicaretur. —Brutus Ciceronis [1][2]

class.

  • Talem animum nostrum esse volo; multae in illo artes, multa praecepta sint, multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • dissederuntque hae scholae, et omnes eas damnavit Herophilus in musicos pedes venarum pulsu discripto per aetatum gradus. deserta deinde et haec secta est, quoniam necesse erat in ea litteras scire; mutata et quam postea Asclepiades, ut rettulimus, invenerat. —Naturalis historia Plinii [4][2]

saec. I.

  • Nam quidam illos minores, quia facilior intellectus videbatur, probaverunt; alii floridius genus, ut ad alenda primarum aetatum ingenia magis accommodatum. —Institutio oratoria Quintiliani [5][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Ad postremum autem et quid esset quod adversum hoc dici posset requirebat, quod homines utriusque sexus, omnium aetatum, diversis stellarum motibus in vitam editi, regionibus sub quibus geniti sunt longe distantibus, omnes tamen isti, aut hiantibus terris aut labentibus tectis aut oppidorum expugnationibus aut eadem in navi fluctu obruti, eodem genere mortis eodemque ictu temporis universi simul interirent. —Noctes Atticae A. Gellii [6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Iste enim, discussis aetatum, regionum vel aegritudinum qualitatibus, artis curam rationabiliter perscrutatus est. Empirici enim experientiam solam sectantur; logici experientiae rationem adiungunt; methodici, nec elementorum rationem observant, nec tempora, nec aetates, nec causas, sed solas morborum substantias. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [7][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 47 [174] — aetatum
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: aetatum.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 11. 84, versus 10 — aetatum
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 29, cap. 5, [6] — aetatum
  5. 5.0 5.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber secundus, V. [18] — aetatum
  6. 6.0 6.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber secundus. Capitulum XXIV, [2] — aetatum
  7. 7.0 7.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber IV. De tribus haeresibus medicorum. Caput IV. [2] — aetatum