Jump to content

aestimaturos

E Victionario

Discretiva

aestimaturos dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
aestimātūrōs casus accusativus pluralis · genus masculinum participii aestimātūrus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ae̯stimaːˈtuːroːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: aes·ti·mā·tū·rōs morphologica: aestimat-ur-os

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • Quae munera quando tandem satis grato animo aestimaturos, si inter accipiendas de suis commodis rogationes spem honoris latoribus earum incidant? Non esse modestiae populi Romani id postulare ut ipse fenore levetur et in agrum iniuria possessum a potentibus inducatur, per quos ea consecutus sit senes tribunicios non sine honore tantum sed etiam sine spe honoris relinquat. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Hortatusque milites ad spem tantae rei docet Sabacen, praetorem Aegypti, cecidisse in acie, Persarum praesidium et sine duce esse et invalidum, Aegyptios semper praetoribus eorum infestos pro sociis ipsos, non pro hostibus aestimaturos. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named TitusLivius
  2. 1 2 Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q
  3. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named CurtiusRufus