Jump to content

absolutissimae

E Victionario

Discretiva

absolutissimae dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
absolūtissimae casus genitivus singularis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissimae casus dativus singularis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissimae casus nominativus pluralis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)
absolūtissimae casus vocativus pluralis · genus femininum adiectivi absolūtissimus (absolūtus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /absoluːˈtissimae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tis·si·mae — morphologica: ab-solut-issim-ae

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. IV.

  • faciamus potius, quod nostri est liberi arbitrii atque absolutissimae potestatis, et inrideamus apostolum dicentem: fidelis deus, qui non vos permittat temptari super id quod potestis, et resistamus ei dicentes: ut quid peto a domino, quod in mea posuit potestate? —De bono viduitatis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De bono viduitatis. (Universitas Turicensis): . Caput XVII, p. [21] — absolutissimae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolutissimae.