Uigurus
Latine[+/-]
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Formae aliae[+/-]
- Vihur (indecl.)
Nomen proprium[+/-]
Uigur|us, -a, -um
- (masc.plur.) Quaedam gens Altaica Asiae.
- De hac gente.
- (subst.; comm.) Homo Uigurus.
Declinatio[+/-]
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | Uigurus | Uigura | Uigurum | nom. | Uigurī | Uigurae | Uigura |
gen. | Uigurī | Uigurae | Uigurī | gen. | Uigurōrum | Uigurārum | Uigurōrum |
dat. | Uigurō | Uigurae | Uigurō | dat. | Uigurīs | Uigurīs | Uigurīs |
acc. | Uigurum | Uiguram | Uigurum | acc. | Uigurōs | Uigurās | Uigura |
abl. | Uigurō | Uigurā | Uigurō | abl. | Uigurīs | Uigurīs | Uigurīs |
voc. | Uigure | Uigura | Uigurum | voc. | Uigurī | Uigurae | Uigura |
Dictiones collatae[+/-]
Nomina alia
- Huyri, (-orum, masc.)
Translationes[+/-]
- (gens) ウイグル族 (Uiguru-zoku)
Loci[+/-]
Latinitas media[+/-]
- 1247: Post hec Cingis collecto excercitu processit uersus terram que dicitur Vihur. —Hystoria Tartarorum C. de Bridia