Jump to content

Uigurus

E Victionario
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

[+/-]
  • saec. XIII. Vihur (indecl.)

Nomen proprium

[+/-]

Uigur|us, -a, -um

  1. (masc.plur.) Quaedam gens Altaica Asiae.
  2. De hac gente.
    1. (subst.; comm.) Homo Uigurus.

Declinatio

[+/-]
singularis pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. Uigurus Uigura Uigurum nom. Uigurī Uigurae Uigura
gen. Uigurī Uigurae Uigurī gen. Uigurōrum Uigurārum Uigurōrum
dat. Uigurō Uigurae Uigurō dat. Uigurīs Uigurīs Uigurīs
acc. Uigurum Uiguram Uigurum acc. Uigurōs Uigurās Uigura
abl. Uigurō Uigurā Uigurō abl. Uigurīs Uigurīs Uigurīs
voc. Uigure Uigura Uigurum voc. Uigurī Uigurae Uigura

Dictiones collatae

[+/-]

Nomina alia

  • saec. XIII. Huyri, (-orum, masc.)

Translationes

[+/-]

Anglice

Uigur en, Uyghur en

Iaponice

(gens) ウイグル族 (Uiguru-zoku) ja

Sinice

(gens) 維吾爾族 (Wéiwúěr-zú) zh, 回鶻 zh

Loci

[+/-]

Latinitas media

[+/-]

saec. XIII.

  • 1247: Post hec Cingis collecto excercitu processit uersus terram que dicitur Vihur. —Hystoria Tartarorum C. de Bridia