terminus
(Redirectum de Terminus)
Latine[+/-]
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Formae aliae[+/-]
Notatio[+/-]
A lingua prisca Indeuropaea *ter-men-.
Nomen substantivum[+/-]
termĭn|us, -ī masc.
- √ Finis, limes.
- Lapis ad finem agri, qui agri finem designat.
- T⁓ Deus Romanus terminorum.
- Terminus technicus (latinitas nova): vocabulum quod solum vel in primis in quadam scientia in usu est.
- Latinitas sera: dies constitutus.
Nomen substantivum[+/-]
termĭn|i, -orum masc. plur.
- finis regionis, limes
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | termĭnus | termĭnī | I |
gen. | termĭnī | termĭnōrum | II |
dat. | termĭnō | termĭnīs | III |
acc. | termĭnum | termĭnōs | IV |
abl. | termĭnō | termĭnīs | VI |
voc. | termĭne | termĭnī | V |
Dictiones derivatae[+/-]
Loci[+/-]
Marcellinus | Nicolaus Cusanus | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- ... adiicientes, quod ... illi [sacerdotes] dicantur publici, quorum concubinatus per facti evidentiam aut sententiam in iure notorius est et qui suspectam mulierem et imfamatam tenent in domo post lapsum mensis, quem cuilibet pro peremptorio termino assignamus. (Nicolaus Cusanus)
- ...die praefixo et termino elapso... (Nicolaus Cusanus)
- Dedit ... terminum unius diei ad comparendum coram eo... (Nicolaus Cusanus)
- quo termino veniente... (Nicolaus Cusanus)