друг

E Victionario

Ruthenice I[+/-]

Appellatio[+/-]

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

← Protindeuropaee *dʰrowgʰos.

Cognatus sunt Lithuanice  draũgas  “amicus”, Gothice  𐌲𐌰𐌳𐍂𐌰𐌿𐌷𐍄𐍃  (gadrauhts, miles) et Anglica Antiqua  drihten  Cf. drungus “agmen militum”

Nomen substantivum[+/-]

друг masc. (plur. друзья́)

  1. Persona in relatione positiva ad personam aliam:
    1. amicus (-i, masc.) (intimus)
      Иметь много друзей.
      Valere amicis.
    2. familiaris (-is, masc.)
      В присутствии многих моих друзей.
      Cum essent complures mecum familiares.
    3. sodalis (-is, masc.)
    4. necessarius (-ii, masc.)
  2. Homo, ad amititiam aptus
  3. Planta vel animal, utilis homini
    1. Зелёный друг (silva)
    2. Собака - друг человека
tumb
tumb
  1. Talis relationes, amicitia
    Отвернуться от друга.
    Amicitiae terga versa dare.

Declinatio[+/-]

sing. plur.
nom. друг друзья́
gen. дру́га друзе́й
dat. дру́гу друзья́м
acc. дру́га друзе́й
inst. дру́гом друзья́ми
praep. (о) дру́ге (о) друзья́х


Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Antonyma

Ruthenice II.[+/-]

Notatio[+/-]

Ab origine forma brevis seu praedicativa verbi  другой alter”.

Nomen substantivum[+/-]

друг masc.

  1. alter (-era, -erum) ||

Usus[+/-]

  1. друг друга alius alium; alter alterum; invicem
  2. друг другу sibi
  3. друг в друга mutuo in se
  4. друг к другу alter alteri; invicem; sibi invicem
  5. друг на друга alter alteri; sibi; sibi invicem
  6. друг от друга ab invicem
  7. друг с другом inter se; sese