pertinente

E Victionario

Discretiva

pertinente dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
pertinente casus ablativus singularis participii pertinēns

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /per.tiˈnente/(classice)
Syllabificatio phonetica: per·ti·nen·te — morphologica: per-tin-ent-e

Francogallice[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
pertinente forma singularis · genus femininum adiectivi pertinent

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

pertinenteAPI: [pɛʁ.tiˈnɑ̃t]
Syllabificatio phonetica: per·ti·nente — morphologica: per-tinent-e

Loci[+/-]

Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • dissimiles, inquis, causae sunt. nec mihi causas aequare propositum est: nihil novi factum purgare satis est. ceterum quod in rebus ad omnes pariter viros feminas pertinentibus fecisse eas nemo miratus est, in causa proprie ad ipsas pertinente miramur fecisse? quid autem fecerunt? superbas, me dius fidius, aures habemus si, cum domini servorum non fastidiant preces, nos rogari ab honestis feminis indignamur. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXIV, caput 5 — pertinente
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pertinente.