interfice

E Victionario

Discretiva

interfice dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
interfice secunda singularis praesens activa imperativus interficiō (interficere)

Appellatio[+/-]

API: /inˈter.fi.ke/(classice)
Syllabificatio phonetica: in·ter·fi·ce — morphologica: inter-fic-e

Loci[+/-]

Gaius Valerius Catullus
-87…-54
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Noli admirari, quare tibi femina nulla,
Rufe, velit tenerum supposuisse femur,
non si illam rarae labefactes munere vestis
aut perluciduli deliciis lapidis.
laedit te quaedam mala fabula, qua tibi fertur
valle sub alarum trux habitare caper.
hunc metuunt omnes, neque mirum: nam mala valdest
bestia, nec quicum bella puella cubet.
quare aut crudelem nasorum interfice pestem,
aut admirari desine cur fugiunt. —Carmina Catulli [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 69. ad Rufum, versus 9 — interfice (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: interfice.