fleturum

E Victionario

Discretiva

fleturum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
flētūrum casus accusativus singularis · genus masculinum participii flētūrus
flētūrum casus nominativus singularis · genus neutrum participii flētūrus
flētūrum casus accusativus singularis · genus neutrum participii flētūrus
flētūrum casus vocativus singularis · genus neutrum participii flētūrus

Appellatio[+/-]

API: /fleːˈtuːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: flē·tū·rum — morphologica: flet-ur-um

Loci[+/-]

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Epistolam enim illam, ut michi qui eam tulit retulit, tot cum lacrimis legit tantisque suspiriis, ut timeret ille ne periculo sibi esset; insultantibus amicis quia nescio quod nocivum ac funereum attulissem: ea vero perlecta, tersit oculos, iuravitque nil se amplius fleturum, non si simul orbis totus succumberet: flesse enim ad satietatem et quidquid esset in animo gemituum perfluxisse. —Epistole extravagantes Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole extravagantes. (Universitas Turicensis):  56.: [(Var. 58) A Gasparo Veronese] — fleturum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: fleturum.