divido

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwidoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dō — morphologica: di-vid-o

Verbum transitivum

dīvĭd|ō, -ĕre, dīvīsi, dīvīsum

1. In partes separare; agere separatim.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
dīvid-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dīvidō	dīvidam		dīvidēbam	dīviderem	dīvidam
II. sing.	dīvidis	dīvidās	dīvide!	dīvidēbās	dīviderēs	dīvidēs	dīviditō!
III. sing.	dīvidit	dīvidat		dīvidēbat	dīvideret	dīvidet	dīviditō!
I. plur.	dīvidimus	dīvidāmus		dīvidēbāmus	dīviderēmus	dīvidēmus
II. plur.	dīviditis	dīvidātis	dīvidite!	dīvidēbātis	dīviderētis	dīvidētis	dīviditōte!
III. plur.	dīvidunt	dīvidant		dīvidēbant	dīviderent	dīvident	dīviduntō!
Thema	Vox passiva
dīvid-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	dīvidor	dīvidar		dīvidēbar	dīviderer	dīvidar
II. sing.	dīvideris	dīvidāris	dīvidere!	dīvidēbāris	dīviderēris	dīvidēris	dīviditor!
III. sing.	dīviditur	dīvidātur		dīvidēbātur	dīviderētur	dīvidētur	dīviditor!
I. plur.	dīvidimur	dīvidāmur		dīvidēbāmur	dīviderēmur	dīvidēmur
II. plur.	dīvidiminī	dīvidāminī	dīvidiminī!	dīvidēbāminī	dīviderēminī	dīvidēminī	—
III. plur.	dīviduntur	dīvidantur		dīvidēbantur	dīviderentur	dīvidentur	dīviduntor!

Thema	Vox activa
dīvīs-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	dīvīsī	dīvīserim	dīvīseram	dīvīsissem	dīvīserō
II. sing.	dīvīsistī	dīvīseris	dīvīserās	dīvīsissēs	dīvīseris
III. sing.	dīvīsit	dīvīserit	dīvīserat	dīvīsisset	dīvīserit
I. plur.	dīvīsimus	dīvīserimus	dīvīserāmus	dīvīsissēmus	dīvīserimus
II. plur.	dīvīsistis	dīvīseritis	dīvīserātis	dīvīsissētis	dīvīseritis
III. plur.	dīvīsērunt	dīvīserint	dīvīserant	dīvīsissent	dīvīserint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	dīvidere	dīvīsisse	dīvīsūrum, -am, -um esse	dīvidēns		dīvīsūrus, -a, -um­
Vox passiva	dīvidī	dīvīsum, -am, -um esse	dīvīsum īrī		dīvīsus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
dīvidendī		dīvidendus, -a, -um			dīvīsum	dīvīsū

Usus

• Divide et impera!

Dictiones derivatae

• dīvidendus
• dīvidia
• dīvidiculum
• dīvidus
• dīviduus
• dīvīsibilis, dīvīsibiliter
• dīvīsim
• dīvīsiō
• dīvīsor
• dīvīsūra
• dīvīsus, dīvīsē
• dīvīsus

Translationes

In partes separare	dilatare ▼

In partes separare	collabi ▲

Anglice: divide (en) Dacoromane: divide (ro) Germanice: teilen (de), trennen (de), dividieren (de) Lusitane: dividir (pt)

Loci

Latinitas Romana

class.

• Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. Gaius Iulius Caesar, Commentarii de bello Gallico - Liber I, 1.