curato

E Victionario

Discretiva

curato dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cūrātō[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cūrātō secunda singularis futurum activa imperativus cūrō (cūrāre)
cūrātō tertia singularis futurum activa imperativus cūrō (cūrāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kuːˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: cur-ato
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cūrātō casus dativus singularis · genus masculinum participii cūrātus
cūrātō casus ablativus singularis · genus masculinum participii cūrātus
cūrātō casus dativus singularis · genus neutrum participii cūrātus
cūrātō casus ablativus singularis · genus neutrum participii cūrātus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kuːˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tō — morphologica: curat-o

Italice[+/-]

curato[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
curato
perfectum
participium curare
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kuˈrato/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·to — morphologica: curat-o