conicio

E Victionario

Latine[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio[+/-]

con + iacio

Verbum transitivum[+/-]

conĭc|ĭō, -ere, coniecī, coniectum

  1. putare quia indicia sunt.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens conĭc-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. conĭciō conĭcimus I. conĭcior conĭcimur
II. conĭcis conĭcitis II. conĭceris conĭciminī
III. conĭcit conĭciunt III. conĭcitur conĭciuntur
Imperativus
act. conĭce conĭcite pass. conĭcere conĭciminī
Imperativus futurus
II. conĭcitō conĭcitōte II. conĭcitor
III. conĭcitō conĭciuntō III. conĭcitor conĭciuntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. conĭciam conĭciāmus I. conĭciar conĭciāmur
II. conĭciās conĭciātis II. conĭciāris conĭciāminī
III. conĭciat conĭciant III. conĭciātur conĭciantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. conĭciēbam conĭciēbāmus I. conĭciēbar conĭciēbāmur
II. conĭciēbās conĭciēbātis II. conĭciēbāris conĭciēbāminī
III. conĭciēbat conĭciēbant III. conĭciēbātur conĭciēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. conĭcerem conĭcerēmus I. conĭcerer conĭcerēmur
II. conĭcerēs conĭcerētis II. conĭcerēris conĭcerēminī
III. conĭceret conĭcerent III. conĭcerētur conĭcerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. conĭciam conĭciēmus I. conĭciar conĭciēmur
II. conĭciēs conĭciētis II. conĭciēris conĭciēminī
III. conĭciet conĭcient III. conĭciētur conĭcientur
Radix perfecta coniec-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. coniecī coniecimus
II. coniecistī coniecistis
III. coniecit coniecērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. coniecerim coniecerīmus
II. coniecerīs coniecerītis
III. coniecerit coniecerint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. conieceram coniecerāmus
II. coniecerās coniecerātis
III. coniecerat coniecerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. coniecissem coniecissēmus
II. coniecissēs coniecissētis
III. coniecisset coniecissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. coniecerō coniecerimus
II. conieceris conieceritis
III. coniecerit coniecerint
Infinitivi
act. pass.
praes. conĭcere conĭcī
perf. coniecisse
Participia
praes. conĭciēns, -entis
perf. coniectus, -a, -um
fut. coniectūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. conĭciendum, -ī
adiect. conĭciendus, -a, -um
supina coniectum, coniectū