agricolae

E Victionario

Discretiva

agricolae dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
agricolae casus genitivus singularis substantivi agricola
agricolae casus dativus singularis substantivi agricola
agricolae casus nominativus pluralis substantivi agricola
agricolae casus vocativus pluralis substantivi agricola

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /aˈgrikolae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gri·co·lae — morphologica: agri-col-ae

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
T. Lucretius Carus
–95…–55
Vitruvius ca. -30/-22 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Multa medici, multa gubernatores, agricolae etiam multa praesentiunt, sed nullam eorum divinationem voco, ne illam quidem qua ab Anaximandro physico moniti Lacedaemonii sunt ut urbem et tecta linquerent armatique in agro excubarent, quod terrae motus instaret, tum cum et urbs tota corruit et e monte Taygeto extrema montis quasi puppis avulsa est. —De divinatione Ciceronis [1][2]

class.

  • et facere ante viros lanam natura coegit
quam muliebre genus; nam longe praestat in arte
et sollertius est multo genus omne virile;
agricolae donec vitio vertere severi,
ut muliebribus id manibus concedere vellent
atque ipsi pariter durum sufferre laborem
atque opere in duro durarent membra manusque. —De rerum natura Lucretii [3][2]

class.

  • coniuncta autem habeat bubilia, quorum praesepia ad focum et orientis caeli regionem spectent, ideo quod boves lumen et ignem spectando horridi non fiunt; item agricolae religione inpediti non putant oportere aliam regionem caeli boves spectare nisi ortum solis. —De architectura Vitruvii [4][2]

saec. I.

  • Bubulcum autem per proscissum ingredi oportet alternisque versibus obliquum tenere aratrum et alternis recto plenoque sulcare, sed ita necubi crudum solum et immotum relinquat, quod agricolae scamnum vocant; boves, cum ad arborem venerint, fortiter retinere ac retardare, ne in radicem maiore nisu vomis impactus colla commoveat, neve aut cornu bos ad stipitem vehementius offendat aut extremo iugo truncum delibet ramumque deplantet. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5]

saec. I.

  • Hortorum Cato praedicat caules. hinc primum agricolae aestimabant prisci et sic statim faciebant iudicium, nequam esse in domo matrem familias – etenim haec cura feminae dicebatur –, ubi indiligens esset hortus, quippe e carnario aut macello vivendum esse. —Naturalis historia Plinii [6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber primus. 50 [112] — agricolae
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: agricolae.
  3. 3.0 3.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber quintus, versus 1357 — agricolae
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber sextus, 6. [1] — agricolae
  5. Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput II. [25]  — agricolae
  6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 19, [57] — agricolae