astatum

Latine

Formae aliae

• Nota: At

Notatio

← Graeca Antiqua ἄστατος (astatos, instabilis)

Nomen substantivum

ăstăt|ium, -iī (neut.; materiale)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 85 est.

   Astatium est halogenes.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	ăstătium	—	I
gen.	ăstătiī ăstătī	—	II
dat.	ăstătiō	—	III
acc.	ăstătium	—	IV
abl.	ăstătiō	—	VI
voc.	ăstătium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

astatine (audi) : astatium est halogenes — astatine is a halogen

Dacoromane

astatiniu : astatium est halogenes — astatiniul este un halogen

Polonice

astat