chromium

Latine

Notatio

A Palaeograece χρῶμα (chrōma, color), propter colores varios temperamentorum.

Nomen

chrōm|ium, -iī (n; materiale; symbolus: Cr)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 24 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	chrōmium	—	I
gen.	chrōmiī chrōmī	—	II
dat.	chrōmiō	—	III
acc.	chrōmium	—	IV
abl.	chrōmiō	—	VI
voc.	chrōmium	—	V

Translationes

Anglice

chromium ☞: chromium est metallum — chromium is a metal

Polonice

chrom m ☞

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Anglice

Appellatio

• /ˈkromiəm/ (Americane)

Notatio

“Elementum coloreum.” Vide s.v. Latina chromium.

Nomen

chromium (materiale; symbolus: Cr)

1. chromium (-ii, n.) || (chemice) Elementum 24.