Quantum redactiones paginae "improbo" differant

E Victionario
Paginam instituit, scribens '{{caput|la|improbo}} =={{-la-|improbo}}== ==={{notatio}}=== :← '''improbus''' ==={{transitivum|la}}=== '''imprŏb'''|'''ō, -āre, -āvī, -ātum''' # p...'
 
m Alex1011 movit paginam improbare ad improbo: regula
(eadem)

Emendatio ex 19:12, 5 Octobris 2020

Latine

Notatio

improbus

Verbum transitivum

imprŏb|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. putare aliquam rem non bonam esse

Coniugatio

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
improb- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. improbō improbem   improbābam improbārem improbābō  
II. sing. improbās improbēs improbā! improbābās improbārēs improbābis improbātō!
III. sing. improbat improbet   improbābat improbāret improbābit improbātō!
I. plur. improbāmus improbēmus   improbābāmus improbārēmus improbābimus  
II. plur. improbātis improbētis improbāte! improbābātis improbārētis improbābitis improbātōte!
III. plur. improbant improbent   improbābant improbārent improbābunt improbantō!
Thema Vox passiva
improb- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. improbor improber   improbābar improbārer improbābor  
II. sing. improbāris improbēris improbāre! improbābāris improbārēris improbāberis improbātor!
III. sing. improbātur improbētur   improbābātur improbārētur improbābitur improbātor!
I. plur. improbāmur improbēmur   improbābāmur improbārēmur improbābimur  
II. plur. improbāminī improbēminī improbāminī! improbābāminī improbārēminī improbābiminī
III. plur. improbantur improbentur   improbābantur improbārentur improbābuntur improbantor!
Thema Vox activa
improbāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. improbāvī improbāverim improbāveram improbāvissem improbāverō
II. sing. improbāvistī improbāveris improbāverās improbāvissēs improbāveris
III. sing. improbāvit improbāverit improbāverat improbāvisset improbāverit
I. plur. improbāvimus improbāverimus improbāverāmus improbāvissēmus improbāverimus
II. plur. improbāvistis improbāveritis improbāverātis improbāvissētis improbāveritis
III. plur. improbāvērunt improbāverint improbāverant improbāvissent improbāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
improbāre improbāvisse improbātūrum,
-am, -um esse
improbāns   improbātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
improbārī improbātum,
-am, -um esse
improbātum īrī   improbātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
improbandī improbandus, -a, -um improbātum improbātū

Dictiones derivatae