Latinissimum

E Victionario

Discretiva

Latinissimum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
Latīnissimum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi Latīnissimus (Latīnus superlativus)
Latīnissimum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi Latīnissimus (Latīnus superlativus)
Latīnissimum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi Latīnissimus (Latīnus superlativus)
Latīnissimum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi Latīnissimus (Latīnus superlativus)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /latiːˈnis.simum/(classice)
Syllabificatio phonetica: La·tī·nis·si·mum — morphologica: Latin-issim-um

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Ut Ovidium etiam Gallice locutum nunc discam, cum ausus dicere, Ingens orbis in urbe fuit, de advenis ad spectacula Augusti concurrentibus. Sed finis ineptiarum non esset. Vides quid sit ab odio et invidia transversum rapi. Adeo nihil intactum reliquit in libello isto Latinissimum et Ciceronianum caput. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Tomus 3, Iohannis Frederici Gronovii et Nicolai Heinsii epistulae. Mutuae. Epistola CCIV. Nic. Heinsius i. Fr. Gronovio. Daventriam.