Germanus
Appearance
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /gerˈmaːnus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Ger·mā·nus — morphologica: German-us
Nomen proprium
[+/-]Germān|us, -ī masc.
- Unus ex Germanis; vir Germanicus
- Praenomen virile
Declinatio
[+/-]m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | Germānus | Germānī | I |
gen. | Germānī | Germānōrum | II |
dat. | Germānō | Germānīs | III |
acc. | Germānum | Germānōs | IV |
abl. | Germānō | Germānīs | VI |
voc. | Germāne | Germānī | V |
Dictiones collatae
[+/-]Collocationes
[+/-]Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]Loci
[+/-]Velleius Paterculus ca. -20/+35 |
Ioannes Keplerus 1571-1630 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
Latinitas nova
[+/-]
- In subtilibus igitur scientiis, cuiusmodi est astronomia (et praesertim haec lunaris, constans positione insolenti, si quis ex Luna spectaret), si pariter annitantur Germanus et Hispanus, multum hic praevertet. —Somnium Ioannis Kepleri [3][2]