Jump to content

decoquo

E Victionario
(Redirectum de Decoquo)

Notatio

[+/-]
de + coquo

Verbum transitivum

[+/-]

dēco|quō, -quere, -xī, -ctum

  1. deminuere coquendo

Coniugatio

[+/-]
Radix praesens dēcoqu-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcoquō dēcoquimus I. dēcoquor dēcoquimur
II. dēcoquis dēcoquitis II. dēcoqueris dēcoquiminī
III. dēcoquit dēcoquunt III. dēcoquitur dēcoquuntur
Imperativus
act. dēcoque dēcoquite pass. dēcoquere dēcoquiminī
Imperativus futurus
II. dēcoquitō dēcoquitōte II. dēcoquitor
III. dēcoquitō dēcoquuntō III. dēcoquitor dēcoquuntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcoquam dēcoquāmus I. dēcoquar dēcoquāmur
II. dēcoquās dēcoquātis II. dēcoquāris dēcoquāminī
III. dēcoquat dēcoquant III. dēcoquātur dēcoquantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcoquēbam dēcoquēbāmus I. dēcoquēbar dēcoquēbāmur
II. dēcoquēbās dēcoquēbātis II. dēcoquēbāris dēcoquēbāminī
III. dēcoquēbat dēcoquēbant III. dēcoquēbātur dēcoquēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcoquerem dēcoquerēmus I. dēcoquerer dēcoquerēmur
II. dēcoquerēs dēcoquerētis II. dēcoquerēris dēcoquerēminī
III. dēcoqueret dēcoquerent III. dēcoquerētur dēcoquerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. dēcoquam dēcoquēmus I. dēcoquar dēcoquēmur
II. dēcoquēs dēcoquētis II. dēcoquēris dēcoquēminī
III. dēcoquet dēcoquent III. dēcoquētur dēcoquentur
Radix perfecta dēcox-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. dēcoxī dēcoximus
II. dēcoxistī dēcoxistis
III. dēcoxit dēcoxērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. dēcoxerim dēcoxerīmus
II. dēcoxerīs dēcoxerītis
III. dēcoxerit dēcoxerint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. dēcoxeram dēcoxerāmus
II. dēcoxerās dēcoxerātis
III. dēcoxerat dēcoxerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. dēcoxissem dēcoxissēmus
II. dēcoxissēs dēcoxissētis
III. dēcoxisset dēcoxissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. dēcoxerō dēcoxerimus
II. dēcoxeris dēcoxeritis
III. dēcoxerit dēcoxerint
Infinitivi
act. pass.
praes. dēcoquere dēcoquī
perf. dēcoxisse
Participia
praes. dēcoquēns, -entis
perf. dēcoctus, -a, -um
fut. dēcoctūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. dēcoquendum, -ī
adiect. dēcoquendus, -a, -um
supina dēcoctum, dēcoctū