uro

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈuːroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·rō — morphologica: ūr-ō

Verbum transitivum [+/-]

ūr|ō - ere, ussī, ustum

Coniugatio[+/-]

Radix praesens ūr-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ūrō ūrimus I. ūror ūrimur
II. ūris ūritis II. ūreris ūriminī
III. ūrit ūrunt III. ūritur ūruntur
Imperativus
act. ūre ūrite pass. ūrere ūriminī
Imperativus futurus
II. ūritō ūritōte II. ūritor
III. ūritō ūruntō III. ūritor ūruntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ūram ūrāmus I. ūrar ūrāmur
II. ūrās ūrātis II. ūrāris ūrāminī
III. ūrat ūrant III. ūrātur ūrantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ūrēbam ūrēbāmus I. ūrēbar ūrēbāmur
II. ūrēbās ūrēbātis II. ūrēbāris ūrēbāminī
III. ūrēbat ūrēbant III. ūrēbātur ūrēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ūrerem ūrerēmus I. ūrerer ūrerēmur
II. ūrerēs ūrerētis II. ūrerēris ūrerēminī
III. ūreret ūrerent III. ūrerētur ūrerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. ūram ūrēmus I. ūrar ūrēmur
II. ūrēs ūrētis II. ūrēris ūrēminī
III. ūret ūrent III. ūrētur ūrentur
Radix perfecta ūss-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. ūssī ūssimus
II. ūssistī ūssistis
III. ūssit ūssērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. ūsserim ūsserīmus
II. ūsserīs ūsserītis
III. ūsserit ūsserint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. ūsseram ūsserāmus
II. ūsserās ūsserātis
III. ūsserat ūsserant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. ūssissem ūssissēmus
II. ūssissēs ūssissētis
III. ūssisset ūssissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. ūsserō ūsserimus
II. ūsseris ūsseritis
III. ūsserit ūsserint
Infinitivi
act. pass.
praes. ūrere ūrī
perf. ūssisse
Participia
praes. ūrēns, -entis
perf. ūstus, -a, -um
fut. ūstūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. ūrendum, -ī
adiect. ūrendus, -a, -um
supina ūstum, ūstū

Composita

Translationes[+/-]