timeo

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

timeōAPI: /ˈti.me.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ti·me·ō — morphologica: tim-eo

Notatio[+/-]

A radice Protindeuropaea *temH-.

Verbum transitivum [+/-]

tim|eō, -ēre, timuī (sine supino)

  1. (transitivum) metum aut pavorem cuidam habēre
  2. (intransitivum) metū afficī, haesitāre; verērī

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
tim- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. timeō timeam   timēbam timērem timēbō  
II. sing. timēs timeās timē! timēbās timērēs timēbis timētō!
III. sing. timet timeat   timēbat timēret timēbit timētō!
I. plur. timēmus timeāmus   timēbāmus timērēmus timēbimus  
II. plur. timētis timeātis timēte! timēbātis timērētis timēbitis timētōte!
III. plur. timent timeant   timēbant timērent timēbunt timentō!
Thema Vox passiva
tim- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. timeor timear   timēbar timērer timēbor  
II. sing. timēris timeāris timēre! timēbāris timērēris timēberis timētor!
III. sing. timētur timeātur   timēbātur timērētur timēbitur timētor!
I. plur. timēmur timeāmur   timēbāmur timērēmur timēbimur  
II. plur. timēminī timeāminī timēminī! timēbāminī timērēminī timēbiminī
III. plur. timentur timeantur   timēbantur timērentur timēbuntur timentor!
Thema Vox activa
timu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. timuī timuerim timueram timuissem timuerō
II. sing. timuistī timueris timuerās timuissēs timueris
III. sing. timuit timuerit timuerat timuisset timuerit
I. plur. timuimus timuerimus timuerāmus timuissēmus timuerimus
II. plur. timuistis timueritis timuerātis timuissētis timueritis
III. plur. timuērunt timuerint timuerant timuissent timuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
timēre timuisse timēns   —­
Vox
passiva
timērī    

Gerundium Gerundivum Supinum
timendī timendus, -a, -um

Dictiones derivatae[+/-]

Dictiones collatae[+/-]

Translationes[+/-]

Cernere oculis lucis ope aliquiddilatare ▼
Cernere oculis lucis ope aliquidcollabi ▲