tempus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

tempusAPI: /ˈtempus/(classice)

Notatio[+/-]

A radice Protindeuropaea *temp- “tendo.” (Watkins, 2000, p. 90, Pokorny, 1959, pp. 1064–1065) Sensus indicans partem corporis fortasse proprie dicitur alteram dictionem esse. [?]

Nomen substantivum[+/-]

temp|us, -ŏris neut.

  1. Spatium durationis.
    1. Intervallum.
  2. Duratio generaliter, sine divisionibus.
  3. (praecipue pl.) Spatium, in utroque capitis latere, post oculum frontemque, super mala, et ante aurem.

Declinatio[+/-]

n. sing. plur.
nom. tempus tempora I
gen. temporis temporum II
dat. temporī temporibus III
acc. tempus tempora IV
abl. tempore temporibus VI
voc. tempus tempora V

Loci[+/-]

Gaius Suetonius Tranquillus
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

Usus[+/-]

Translationes[+/-]

Duratiodilatare ▼
Duratiocollabi ▲
Duratio generaliter, sine divisionibusdilatare ▼
Duratio generaliter, sine divisionibuscollabi ▲
Pars corporisdilatare ▼
Pars corporiscollabi ▲