tarandrus
Latine[+/-]
Formae aliae[+/-]
Notatio[+/-]
Fortasse ab una lingua Germanica; confer vocem Germanicam das Rentier.
Nomen substantivum[+/-]
tarandr|us, -ī masc.
- Species cervi, taxonomice Rangifer tarandus.
Declinatio[+/-]
| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | tarandrus | tarandrī | I |
| gen. | tarandrī | tarandrōrum | II |
| dat. | tarandrō | tarandrīs | III |
| acc. | tarandrum | tarandrōs | IV |
| abl. | tarandrō | tarandrīs | VI |
| voc. | tarandre | tarandrī | V |
Translationes[+/-]
- τάρανδος (tarandos, m.)
- reno m
Loci[+/-]
Latinitas Romana[+/-]
- 77: Tarandro magnitudo quae bovi est, caput maius cervino nec absimile, cornua ramosa, ungulae bifidae, villus magnitudine ursorum, sed, cum libuit sui coloris esse, asini similis. —Naturalis historia Plinii Maioris
Latinitas nova[+/-]
- 1766: Tarandus. 4. C. cornibus ramoſis recurvatus teretibus: ſummitatibus palmatis. —Systema Naturae Caroli Linnaei