tamperelainen

E Victionario

Finnice[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

  • /ˈt̪̪ɑm.pe.re.lai.nen/

Notatio[+/-]

 Tampere  +  -lainen , suffixum qui incolam format.

Nomen adiectivum[+/-]

tamperelainen

  1. Tamperensis (-is -e) || Quod ad Tammerforsiam pertinet.

Declinatio[+/-]

positivuscomparativussuperlativus
tamperelainentamperelaisempitamperelaisin
Declinatio Finnica
sing. plur.
nom.
gen.
part.
iness.
elat.
illat.
adess.
abl.
allat.
ess.
translat.
instr.
abess.
comit. tamperelaisine (adj.)
tamperelaisine- (subst.)
Declinatio Finnica
sing. plur.
nom. tamperelaisempi tamperelaisemmat
gen. tamperelaisemman tamperelaisempien
(tamperelaisempain)
part. tamperelaisempaa
tamperelaisempata
tamperelaisempia
iness. tamperelaisemmassa tamperelaisemmissa
elat. tamperelaisemmasta tamperelaisemmista
illat. tamperelaisempaan tamperelaisempiin
adess. tamperelaisemmalla tamperelaisemmilla
abl. tamperelaisemmalta tamperelaisemmilta
allat. tamperelaisemmalle tamperelaisemmille
ess. tamperelaisempana tamperelaisempina
translat. tamperelaisemmaksi tamperelaisemmiksi
instr. tamperelaisemmin
abess. tamperelaisemmatta tamperelaisemmitta
comit. tamperelaisempine
Declinatio Finnica
sing. plur.
nom. tamperelaisin tamperelaisimmat
gen. tamperelaisimman tamperelaisimpien
tamperelaisinten
(tamperelaisimpain)
part. tamperelaisinta
tamperelaisimpaa
tamperelaisimpata
tamperelaisimpia
iness. tamperelaisimmassa tamperelaisimmissa
elat. tamperelaisimmasta tamperelaisimmista
illat. tamperelaisimpaan tamperelaisimpiin
adess. tamperelaisimmalla tamperelaisimmilla
abl. tamperelaisimmalta tamperelaisimmilta
allat. tamperelaisimmalle tamperelaisimmille
ess. tamperelaisimpana
tamperelaisinna
tamperelaisimpina
translat. tamperelaisimmaksi tamperelaisimmiksi
instr. tamperelaisimmin
abess. tamperelaisimmatta tamperelaisimmitta
comit. tamperelaisimpine

Nomen substantivum[+/-]

tamperelainen

  1. Tamperensis (-is -e) || Incola Tammerforsiae.

Declinatio[+/-]

Sicut positivus adiectivi.