subito

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈsu.bi.toː/(classice)

Notatio[+/-]

Latine: subitus

Adverbium[+/-]

subitō

  1. celeriter sine monitū ēvenīre, subitō modō

Translationes[+/-]

celeriter sine monitū ēvenīredilatare ▼
celeriter sine monitū ēvenīrecollabi ▲

Discretiva

subito dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Participium[+/-]
Forma Modus flexurae originis
subitō casus dativus singularis · genus masculinum participii subitus
subitō casus ablativus singularis · genus masculinum participii subitus
subitō casus dativus singularis · genus neutrum participii subitus
subitō casus ablativus singularis · genus neutrum participii subitus
Nomen adiectivum[+/-]
Forma Modus flexurae originis
subitō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi subitus
subitō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi subitus
subitō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi subitus
subitō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi subitus
Verbum transitivum [+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
subitō secunda futurum activa imperativus subeō (tegere)
subitō tertia futurum activa imperativus subeō (tegere)