situer

E Victionario

Francogallice[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Appellatio[+/-]

  • /siˈtɥe/

Notatio[+/-]

Latinitate media situo.

Verbum transitivum[+/-]

situer

  1. Situare.
    La ville de Toulouse se situe en France.
    Tolosa urbs sita est in Francia.

Coniugatio[+/-]

Coniugatio Francogallica in -er
Modus indicativus
Praesens
sing. plur.
I. situe situons
II. situes situez
III. situe situent
Imperfectum
sing. plur.
I. situais situions
II. situais situiez
III. situait situaient
Indefinitum
sing. plur.
I. situai situâmes
II. situas situâtes
III. situa situèrent
Futurum
sing. plur.
I. situerai situerons
II. situeras situerez
III. situera situeront
Modus subiunctivus
Praesens
sing. plur.
I. situe situions
II. situes situiez
III. situe situent
Imperfectum
sing. plur.
I. situasse situassions
II. situasses situassiez
III. situât situassent
Modus condicionalis
I. situerais situerions
II. situerais situeriez
III. situerait situeraient
Modus imperativus
I. situons
II. situe situez