puellas

E Victionario

Discretiva

puellas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

puellās[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
puellās casus accusativus pluralis substantivi puella
Appellatio[+/-]
API: /puˈel.laːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·el·lās — morphologica: puell-as

Loci[+/-]

Vitruvius
ca. -80…-20
Publius Vergilius Maro
-70…-19
Quintus Horatius Flaccus
-65…-8
Albius Tibullus
-54…-19
P. Ovidius Naso
-42…+18
Marcus Manilius
fl. 14
Petronius Arbiter
ca. 14-66
C. Plinius Secundus
23-79
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Marcus Valerius Martialis
40-103
Plinius minor
61-113
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
Isidorus Hispalensis
560-636
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
class.class.class.class.class.class.IIIIIIIIIIIIIVIIXIIXIV

Latinitas Romana

class. (ca. 42-39 a.C.n.)

  • Candidus insuetum miratur limen Olympi
sub pedibus videt nubes et sidera Daphnis.
ergo alacris silvas et cetera rura voluptas
Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
nec lupus insidias pecori nec retia cervis
ulla dolum meditantur: amat bonus otia Daphnis. —Eclogae vel bucolica P. Vergilii Maronis [1][2]

class. (ca. 30/22 a.C.n.)

  • Interim cum esset inter nos de aquae potestate et eius virtutibus sermo, exposuit esse in ea terra eiusmodi fontes, ut, qui ibi procrearentur, voces ad cantandum egregias haberent, ideoque semper transmarinos catlastros emere formosos et puellas maturas eosque coniungere, ut, qui nascerentur ex his, non solum voce egregia sed etiam forma essent non invenusta. —De architectura Vitruvii [3][2]

class. (23 a.C.n.)

  • tu potes tigris comitesque silvas
ducere et rivos celeres morari;
cessit immanis tibi blandienti
ianitor aulae;
Cerberus, quamvis furiale centum
muniant angues caput eius atque
spiritus taeter saniesque manet
ore trilingui;
quin et Ixion Tityosque voltu
risit invito; stetit urna paulum
sicca, dum grato Danai puellas
carmine mulces. —Carminum libri IV Q. Horatii Flacci [4][2]

class. (ca. 19 a.C.n.)

  • Illic indocto primum se exercuit arcu:
Ei mihi, quam doctas nunc habet ille manus!
Nec pecudes, velut ante, petit: fixisse puellas
Gestit et audaces perdomuisse viros. —Elegiarum libri II Tibulli [5][2]

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • est quoque carminibus meritas celebrare puellas
dos mea; quam volui, nota fit arte mea.
scindentur vestes, gemmae frangentur et aurum;
carmina quam tribuent, fama perennis erit.
nec dare, sed pretium posci dedignor et odi;
quod nego poscenti, desine velle, dabo! —Amores Ovidii Nasonis [6][2]

class.

  • et, siquis studio scribendi mitior ibit,
comica componet laetis spectacula ludis,
ardentis iuvenes raptasque in amore puellas
elusosque senes agilisque per omnia servos,
quis in cuncta suam produxit saecula vitam
doctior urbe sua linguae sub flore Menander,
qui vitae ostendit vitam chartisque sacravit. —Astronomicon M. Manilii [7][2]

saec. I.

  • Infelix, modo crinibus nitebas
Phoebo pulchrior et sorore Phoebi.
At nunc levior aere vel rotundo
horti tubere, quod creavit unda,
ridentes fugis et times puellas.
Ut mortem citius venire credas,
scito iam capitis perisse partem. —Satyricon T. Petronii Arbitri [8][2]

saec. I.

  • Et nunc magnopere censere, ut unam anum et duas puellas, itinerum agminumque inpedimenta, XXX milibus talentum auri permutaret. Opimum regnum occupare posse condicione, non bello, nec quemquam alium inter Histrum et Euphraten possedisse terras ingentiore spatio intervalloque discretas. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [9][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • caprinum fimum inquietos infantes adalligatum panno cohibet, maxime puellas. lacte caprino aut cerebro leporum perunctae gingivae faciles dentitiones faciunt. —Naturalis historia Plinii [10][2]

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Dicis amore tui bellas ardere puellas,
Qui faciem sub aqua, Sexte, natantis habes. —Epigrammata M. Valerii Martialis [11][2]

saec. I.

  • Afficior dolore, nec tamen supra modum doleo: ita mihi luctuosum videtur, quod puellas honestissimas in flore primo fecunditas abstulit. Angor infantium sorte, quae sunt parentibus statim et dum nascuntur orbatae, angor optimorum maritorum, angor etiam meo nomine. —Epistulae Plini minoris [12][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 100/128 p.C.n.)

Quae nunc divitibus gens acceptissima nostris
et quos praecipue fugiam, properabo fateri,
nec pudor obstabit. non possum ferre, Quirites,
Graecam urbem. quamvis quota portio faecis Achaei?
iam pridem Syrus in Tiberim defluxit Orontes
et linguam et mores et cum tibicine chordas
obliquas nec non gentilia tympana secum
vexit et ad circum iussas prostare puellas.
ite, quibus grata est picta lupa barbara mitra.
rusticus ille tuus sumit trechedipna, Quirine,
et ceromatico fert niceteria collo. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [13][2]

saec. II.

  • Plinium arguit ratio temporum. nam qui res Augusti memoriae mandarunt, Germanicum exacto consulatu in Galliam missum consentiunt iam nato Gaio. nec Plini opinionem inscriptio arae quicquam adiuverit, cum Agrippina bis in ea regione filias enixa sit, et qualiscumque partus sine ullo sexus discrimine puerperium vocetur, quod antiqui etiam puellas pueras, sicut et pueros puellos dictitarent. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [14][2]

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

  • Quidni? cui saepius in angorem mei paelicatus puellas propinare consuesti. Sed iam faxo te lusus huius paeniteat et sentias acidas et amaras istas nuptias. —Metamorphoseon libri XI Apulei [15][2]

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Primum omnium id visum esse dicebant Probo, quod aput Homerum quidem virgo Nausicaa ludibunda inter familiares puellas in locis solis recte atque commode confertur cum Diana venante in iugis montium inter agrestes deas, nequaquam autem conveniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes cultu atque incessu serio, ‘instans operi’, sicut ipse ait, ‘regnisque futuris’, nihil eius similitudinis capere possit, quae lusibus atque venatibus Dianae congruat; —Noctes Atticae A. Gellii [16][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Avorum proavorumque similes fieri, quia sicut in terra multa semina occulta, sic et in nobis semina celantur figuras parentum redditura. Ex paterno autem semine puellas nasci et ex materno pueros, quia omnis partus constat duplici semine, cuius pars maior cum invaluit occupat similitudinem sexus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [17][2]

saec. XII.

  • Et philosophus, hoc videns, cum omni diligentia hoc consideravit, et intellexit quod unicornus per puellas capi posset, et a tergo ad illud accedens, et ipsum per easdem puellas cepit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [18][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quid, si ad vestros animum memoriamque reflexeris, invenies in hoc numero pueros etiam ac puellas tulisse cum gaudio, quod vos viri sine fletu et questibus non ferretis. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [19][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Vergilius Maro - Eclogae vel bucolica. (Bibliotheca Augustana): Ecloga secunda. Menalcas, Mopsus. Versus 135  — puellas
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 2.16 2.17 2.18 Vicicitatio: puellas.
  3. 3.0 3.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber octavus, 3. [25] — puellas
  4. 4.0 4.1 Quintus Horatius Flaccus - Carminum libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber III. Carmen XI. Versus 23  — puellas
  5. 5.0 5.1 Albius Tibullus - Elegiarum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Caput I. Versus 71 — puellas
  6. 6.0 6.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 10, versus 59 — puellas
  7. 7.0 7.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, versus 472 — puellas
  8. 8.0 8.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CIX. — puellas
  9. 9.0 9.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum XI, [12] — puellas
  10. 10.0 10.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 28, cap. 78, [259] — puellas
  11. 11.0 11.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus. LXXXVII, versus 1 — puellas
  12. 12.0 12.1 Gaius Plinius Caecilius Secundus - Epistularum libri decem. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, Epistula 21, [2] — puellas
  13. 13.0 13.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura III, versus 65 — puellas
  14. 14.0 14.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. C. Calligula. VIII. [3] — puellas
  15. 15.0 15.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum XXX. Versus 2 — puellas
  16. 16.0 16.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber nonus. Capitulum IX, [14] — puellas
  17. 17.0 17.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XI. Caput I. [145] — puellas
  18. 18.0 18.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. V. - De unicorni. — puellas
  19. 19.0 19.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 114: [De totius corporis dolore ac languore vario] — puellas