publicum
Latine[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈpuːblikum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pū·bli·kum — etymologica: public-um
Notatio[+/-]
- ← pūblicus.
Nomen substantivum[+/-]
pūblĭc|um, -ī (neut.; abstractum)
- Res vel pecunia civitatis.
- Societas incolarum, res publica.
- Communis locus, publica lux, conspectus hominum.
Declinatio[+/-]
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | pūblicum | pūblica | I |
gen. | pūblicī | pūblicōrum | II |
dat. | pūblicō | pūblicīs | III |
acc. | pūblicum | pūblica | IV |
abl. | pūblicō | pūblicīs | VI |
voc. | pūblicum | pūblica | V |
Dictiones collatae[+/-]
Collocationes
- societātēs pūblicōrum
Translationes[+/-]
Res vel pecunia civitatis
|
|
Societas incolarum, res publica
|
|