nota

E Victionario

Latine[+/-]

nota[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈnota/(classice)
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Notatio[+/-]

Latine: notō (notāre)

Nomen substantivum[+/-]

not|a, -ae fem. [1][2][3][4][5]

  1. Signum, quod alicui rei apponitur [1]

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. nota notae I
gen. notae notārum II
dat. notae notīs III
acc. notam notās IV
abl. notā notīs VI
voc. nota notae V

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Signum, quod alicui rei apponiturdilatare ▼
Signum, quod alicui rei apponiturcollabi ▲

Discretiva

nota dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

notā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
notā casus ablativus singularis substantivi nota
Appellatio[+/-]
API: /ˈnotaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: no·tā — morphologica: not-a

nōta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
nōta casus nominativus singularis · genus femininum adiectivi nōtus
nōta casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi nōtus
nōta casus nominativus pluralis · genus neutrum adiectivi nōtus
nōta casus accusativus pluralis · genus neutrum adiectivi nōtus
nōta casus vocativus pluralis · genus neutrum adiectivi nōtus
Appellatio[+/-]
API: /ˈnoːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·ta — morphologica: not-a

nōtā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
nōtā casus ablativus singularis · genus femininum adiectivi nōtus
Appellatio[+/-]
API: /ˈnoːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: nō·tā — morphologica: not-a

Dacoromane[+/-]

nota[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma Modus flexurae originis
nota casus nominativus/accusativus singularis articulatus substantivi notă
Appellatio[+/-]
API: /ˈnota/
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nota tertia singularis imperfectum activa indicativus nota
Appellatio[+/-]
API: /noˈta/
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Francogallice[+/-]

nota[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nota tertia singularis perfectum activa indicativus noter
Appellatio[+/-]
API: [nɔˈta]
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Italice[+/-]

nota[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nota tertia singularis praesens activa indicativus notare
nota secunda singularis praesens activa imperativus notare
Forma Modus flexurae originis
nota forma singularis · genus femininum adiectivi noto
Appellatio[+/-]
API: /ˈnota/
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Lusitane[+/-]

nota[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
nota tertia singularis praesens activa indicativus notar
nota secunda singularis praesens affirmativa imperativus notar
Appellatio[+/-]
API: [ˈnɔtɜ](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 390 — “NŎTA, ae, f. 1. a nosco”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 511 — “nŏta, ae, f. [nosco]”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — nota, ae, f. (noto) (tom. 2, p. 1190)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)nota
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)nota