messu

E Victionario

Finnice[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

  • /ˈmesːu/

Notatio[+/-]

Suecice mässaLatine missa

Nomen substantivum[+/-]

messu (plur. messut)

  1. missa (-ae fem.) || celebratio Eucharistiae
  2. (plur.) nundinae (-arum fem. plur.) ||

Declinatio[+/-]

Declinatio Finnica
sing. plur.
nom. messu messut
gen. messun messujen
part. messua messuja
iness. messussa messuissa
elat. messusta messuista
illat. messuun messuihin
adess. messulla messuilla
abl. messulta messuilta
allat. messulle messuille
ess. messuna messuina
translat. messuksi messuiksi
instr. messuin
abess. messutta messuitta
comit. messuine-
Michael Agricola: Messu eli Herran Echtolinen, 'Missa sive cena sacra', missale (1549).

Usus[+/-]

"Messut" significat eventum ubi societates mercatoriae clientes conveniunt.

"Messu" significat in ecclesia evangelico-Lutherana res divinas (sacra, missam sollemnem) ubi cena sacra ministratur.

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]