iussus
Latine[+/-]
Formae aliae[+/-]
Notatio[+/-]
A iubeō.
Nomen substantivum[+/-]
iuss|us, -ūs masc.
- Factum iubendi; mandatum.
Declinatio[+/-]
| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | iussus | iussūs | I |
| gen. | iussūs | iussuum | II |
| dat. | iussuī | iussibus | III |
| acc. | iussum | iussūs | IV |
| abl. | iussū | iussibus | VI |
| voc. | iussus | iussūs | V |
Usus[+/-]
Classice iussū tantum dictum est.