itse

E Victionario

Finnice I[+/-]

Appellatio[+/-]

  • /ˈit̪.se(ʔ)/

Formae aliae[+/-]

  • itze (Agricola, Biblia 1548)

Notatio[+/-]

Ab substantivo.

Pronomen[+/-]

itse

  1. (pronomen indefinitum) respondit Latine ipse; solus ego/tu/...

Usus[+/-]

Etiam in prima et secunda persona.

Dictiones collatae[+/-]

Pronomina Finnica
personalia demonstrativa relativa interrogativa reflexiva reciprocum
sing. minä sinä hän tämä tuo se joka mikä kuka mikä kumpi itse-
+suff.poss.
toinen
plur. me te he nämä nuo ne jotka mitkä ketkä mitkä kummat
Pronomina indefinita
jokajokainenjokujompikumpikukaanmikäänkumpikaaneräskaikkimolemmatmonimuumuutamasamatoinenmuuanitseainoa

Dictiones derivatae[+/-]

  • pronomen reflexivum itse-

Adiectiva

Finnice I[+/-]

Appellatio[+/-]

  • /ˈit̪.se(ʔ)/

Notatio[+/-]

Verbum proprium linguarum Uralicarum.

Nomen substantivum[+/-]

itse

  1. mythologia Pars mensis vel spiritus.
  2. phil., psych. | ego || Natura vel mens propria.

Formae affines[+/-]