hilaris

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈhi.la.ris/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·ris — morphologica: hilar-is

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

Graeca Antiqua: ἱλαρός (hilarós)

Nomen adiectivum[+/-]

hĭlăr|is, -is, -e

  1. Laetus, laetitia plenus.

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. hilaris hilaris hilare nom. hilarēs hilarēs hilaria
gen. hilaris hilaris hilaris gen. hilarium hilarium hilarium
dat. hilarī hilarī hilarī dat. hilaribus hilaribus hilaribus
acc. hilarem hilarem hilare acc. hilarēs hilarēs hilaria
abl. hilarī hilarī hilarī abl. hilaribus hilaribus hilaribus
voc. hilaris hilaris hilare voc. hilarēs hilarēs hilaria

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Laetitia plenusdilatare ▼
Laetitia plenuscollabi ▲

Discretiva

hilaris dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

hilaris[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
hilaris casus genitivus singularis adiectivi hilaris
hilaris casus vocativus singularis · genus masculinum adiectivi hilaris
hilaris casus vocativus singularis · genus femininum adiectivi hilaris
Appellatio[+/-]
API: /ˈhilaris/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·ris — morphologica: hilar-is

hilarīs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
hilarīs casus dativus pluralis adiectivi hilarus
hilarīs casus ablativus pluralis adiectivi hilarus
Appellatio[+/-]
API: /ˈhilariːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: hi·la·rīs — morphologica: hilar-is

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Marcus Valerius Martialis 40-103 Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class. IIII II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Quod Erotem non sine munusculo exspectare te dicis, gaudeo non fefellisse eam rem opinionem tuam; sed tamen idem σύνταγμα misi ad te retractatius et quidem ἀρχέτυπον ipsum crebris locis inculcatum et refectum. Hunc tu tralatum in macrocollum lege arcano convivis tuis sed, si me amas, hilaris et bene acceptis, ne in me stomachum erumpant cum sint tibi irati. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

class.

  • Nescio utros existimem maiorem nobis animum dare, qui deposcunt mortem an qui hilares eam quietique opperiuntur, quoniam illud ex rabie interdum ac repentina indignatione fit, haec ex iudicio certo tranquillitas est. Venit aliquis ad mortem iratus; mortem venientem nemo hilaris excipit, nisi qui se ad illam diu composuerat. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I.

  • Itaque vel in longinqua pascua marem placet ablegari, vel ad praesepia contineri: eoque tempore, quo vocatur a feminis, roborandus est largo cibo, et appropinquante vere hordeo ervoque saginandus, ut veneri supersit, quantoque fortior inierit, firmiora semina praebeat futurae stirpi. Quidam etiam praecipiunt eodem ritu, quo mulos, admissarium saginare, ut hac sagina hilaris pluribus feminis sufficiat. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Sambracena praedicta ante alias hilaris, sed viribus tenuis. in plenum autem probatio est minutis glaebis nec rotundis, in concretu albicantis suci et tabescentis utque fracta candidos ungues habeat, gustu leniter amara. —Naturalis historia Plinii [5][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Sic velut media vox, quem habitum a nostris acceperit, hunc iudicum animis dabit: est enim mentis index ac totidem quot illa mutationes habet. Itaque laetis in rebus plena et simplex et ipsa quodam modo hilaris fluit; at in certamine erecta totis viribus et velut omnibus nervis intenditur. —Institutio oratoria Quintiliani [6][2]

saec. I.

  • Lotus nobiscum est, hilaris cenavit, et idem
Inventus mane est mortuus Andragoras.
Tam subitae mortis causam, Faustine, requiris?
In somnis medicum viderat Hermocraten. —Epigrammata M. Valerii Martialis [7][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

  • Accipe quaeso, Maxime, et contemplare; bene tam puris et tam piis manibus tuis traditur res consecrata. Em vide, quam facies eius decora et suci palaestrici plena sit, quam hilaris dei vultus, ut decenter utrimque lanugo malis deserpat, ut in capite crispatus capillus sub imo pillei umbraculo appareat, quam lepide super tempora pares pinnulae emineant, quam autem festive circa humeros vestis substricta sit. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [8][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber sextus decimus. Ep. 3 [1] — hilaris
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: hilaris.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 4. 30, versus 12 — hilaris
  4. 4.0 4.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber sextus. Caput XXVII. [9]  — hilaris
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodecimus, cap. 35, [69] — hilaris
  6. 6.0 6.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, III. [63] — hilaris
  7. 7.0 7.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus. LIII — hilaris
  8. 8.0 8.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 4. Sectio 63. Versus 7 — hilaris