Jump to content

fugio

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈfugioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: fu·gi·ō — morphologica: fug-io

Verbum temporale

[+/-]

fug|iō, -ere, fūgī, fugitum

  1. A hostibus persecutus currere.
  2. Abesse improviso.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

Thema Vox activa
fug- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. fugiō fugiam   fugiēbam fugerem fugiam  
II. sing. fugis fugiās fuge! fugiēbās fugerēs fugiēs fugitō!
III. sing. fugit fugiat   fugiēbat fugeret fugiet fugitō!
I. plur. fugimus fugiāmus   fugiēbāmus fugerēmus fugiēmus  
II. plur. fugitis fugiātis fugite! fugiēbātis fugerētis fugiētis fugitōte!
III. plur. fugiunt fugiant   fugiēbant fugerent fugient fugiuntō!
Thema Vox activa
fūg- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. fūgī fūgerim fūgeram fūgissem fūgerō
II. sing. fūgistī fūgeris fūgerās fūgissēs fūgeris
III. sing. fūgit fūgerit fūgerat fūgisset fūgerit
I. plur. fūgimus fūgerimus fūgerāmus fūgissēmus fūgerimus
II. plur. fūgistis fūgeritis fūgerātis fūgissētis fūgeritis
III. plur. fūgērunt fūgerint fūgerant fūgissent fūgerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		fugere fūgisse fugitūrum,
-am, -um esse 		fugiēns   fugitūrus,
-a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
fugiendī fugiendus, -a, -um fugitum fugitū

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

  1. …
  2. discēdō, discēdere

Dictiones derivatae

[+/-]

Composita

Translationes

[+/-]
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=fugio&oldid=203224"