expedio

E Victionario

Latine[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio[+/-]

“Pedes extricare,” ab ex + pes.

Verbum transitivum[+/-]

expĕd|io, -īre, -īvī vel -iī, ītum

  1. Ex impedimenta extricare; processum progressumve accelerare; festinare.
  2. Mittere.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens expĕd-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. expĕdiō expĕdīmus I. expĕdior expĕdīmur
II. expĕdīs expĕdītis II. expĕdīris expĕdīminī
III. expĕdit expĕdiunt III. expĕdītur expĕdiuntur
Imperativus
act. expĕdī expĕdīte pass. expĕdīre expĕdīminī
Imperativus futurus
II. expĕdītō expĕdītōte II. expĕdītor
III. expĕdītō expĕdiuntō III. expĕdītor expĕdiuntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. expĕdiam expĕdiāmus I. expĕdiar expĕdiāmur
II. expĕdiās expĕdiātis II. expĕdiāris expĕdiāminī
III. expĕdiat expĕdiant III. expĕdiātur expĕdiantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. expĕdiēbam expĕdiēbāmus I. expĕdiēbar expĕdiēbāmur
II. expĕdiēbās expĕdiēbātis II. expĕdiēbāris expĕdiēbāminī
III. expĕdiēbat expĕdiēbant III. expĕdiēbātur expĕdiēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. expĕdīrem expĕdīrēmus I. expĕdīrer expĕdīrēmur
II. expĕdīrēs expĕdīrētis II. expĕdīrēris expĕdīrēminī
III. expĕdīret expĕdīrent III. expĕdīrētur expĕdīrentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. expĕdiam expĕdiēmus I. expĕdiar expĕdiēmur
II. expĕdiēs expĕdiētis II. expĕdiēris expĕdiēminī
III. expĕdiet expĕdient III. expĕdiētur expĕdientur
Radix perfecta expĕdīv-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. expĕdīvī expĕdīvimus
II. expĕdīvistī expĕdīvistis
III. expĕdīvit expĕdīvērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. expĕdīverim expĕdīverīmus
II. expĕdīverīs expĕdīverītis
III. expĕdīverit expĕdīverint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. expĕdīveram expĕdīverāmus
II. expĕdīverās expĕdīverātis
III. expĕdīverat expĕdīverant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. expĕdīvissem expĕdīvissēmus
II. expĕdīvissēs expĕdīvissētis
III. expĕdīvisset expĕdīvissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. expĕdīverō expĕdīverimus
II. expĕdīveris expĕdīveritis
III. expĕdīverit expĕdīverint
Infinitivi
act. pass.
praes. expĕdīre expĕdīrī
perf. expĕdīvisse
Participia
praes. expĕdiēns, -entis
perf. expĕdītus, -a, -um
fut. expĕdītūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. expĕdiendum, -ī
adiect. expĕdiendus, -a, -um
supina expĕdītum, expĕdītū