corneus

E Victionario

Latine I[+/-]

Notatio[+/-]

cornu

Nomen adiectivum[+/-]

cornĕ|us, -a, -um

  1. E cornu factus.

Declinatio[+/-]

singularis pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. cornĕus cornĕa cornĕum nom. cornĕī cornĕae cornĕa
gen. cornĕī cornĕae cornĕī gen. cornĕōrum cornĕārum cornĕōrum
dat. cornĕō cornĕae cornĕō dat. cornĕīs cornĕīs cornĕīs
acc. cornĕum cornĕam cornĕum acc. cornĕōs cornĕās cornĕa
abl. cornĕō cornĕā cornĕō abl. cornĕīs cornĕīs cornĕīs
voc. cornĕe cornĕa cornĕum voc. cornĕī cornĕae cornĕa

Latine II[+/-]

Notatio[+/-]

cornus

Nomen adiectivum[+/-]

cornĕ|us, -a, -um

  1. Qui ad cornum pertinet vel ex eius ligno factus.

Declinatio[+/-]

singularis pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. cornĕus cornĕa cornĕum nom. cornĕī cornĕae cornĕa
gen. cornĕī cornĕae cornĕī gen. cornĕōrum cornĕārum cornĕōrum
dat. cornĕō cornĕae cornĕō dat. cornĕīs cornĕīs cornĕīs
acc. cornĕum cornĕam cornĕum acc. cornĕōs cornĕās cornĕa
abl. cornĕō cornĕā cornĕō abl. cornĕīs cornĕīs cornĕīs
voc. cornĕe cornĕa cornĕum voc. cornĕī cornĕae cornĕa