corneus
Latine I[+/-]
Notatio[+/-]
- ← cornu
Nomen adiectivum[+/-]
cornĕ|us, -a, -um
- E cornu factus.
Declinatio[+/-]
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | cornĕus | cornĕa | cornĕum | nom. | cornĕī | cornĕae | cornĕa |
gen. | cornĕī | cornĕae | cornĕī | gen. | cornĕōrum | cornĕārum | cornĕōrum |
dat. | cornĕō | cornĕae | cornĕō | dat. | cornĕīs | cornĕīs | cornĕīs |
acc. | cornĕum | cornĕam | cornĕum | acc. | cornĕōs | cornĕās | cornĕa |
abl. | cornĕō | cornĕā | cornĕō | abl. | cornĕīs | cornĕīs | cornĕīs |
voc. | cornĕe | cornĕa | cornĕum | voc. | cornĕī | cornĕae | cornĕa |
Latine II[+/-]
Notatio[+/-]
- ← cornus
Nomen adiectivum[+/-]
cornĕ|us, -a, -um
- Qui ad cornum pertinet vel ex eius ligno factus.
Declinatio[+/-]
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | cornĕus | cornĕa | cornĕum | nom. | cornĕī | cornĕae | cornĕa |
gen. | cornĕī | cornĕae | cornĕī | gen. | cornĕōrum | cornĕārum | cornĕōrum |
dat. | cornĕō | cornĕae | cornĕō | dat. | cornĕīs | cornĕīs | cornĕīs |
acc. | cornĕum | cornĕam | cornĕum | acc. | cornĕōs | cornĕās | cornĕa |
abl. | cornĕō | cornĕā | cornĕō | abl. | cornĕīs | cornĕīs | cornĕīs |
voc. | cornĕe | cornĕa | cornĕum | voc. | cornĕī | cornĕae | cornĕa |