complector

E Victionario

Latine[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

con- + plecto

Verbum deponens / Verbum commune[+/-]

complect|or, -ī, complexus sum

  1. amplector.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens complect-
Praesens indicativum
dep. sing. plur.
I. complector complectimur
II. complecteris complectiminī
III. complectitur complectuntur
Imperativus
dep. complectere complectiminī
Imperativus futurus
II. complectitor
III. complectitor complectuntor
Praesens subiunctivum
dep. sing. plur.
I. complectar complectāmur
II. complectāris complectāminī
III. complectātur complectantur
Imperfectum indicativum
dep. sing. plur.
I. complectēbar complectēbāmur
II. complectēbāris complectēbāminī
III. complectēbātur complectēbantur
Imperfectum subiunctivum
dep. sing. plur.
I. complecterer complecterēmur
II. complecterēris complecterēminī
III. complecterētur complecterentur
Futurum indicativum
dep. sing. plur.
I. complectar complectēmur
II. complectēris complectēminī
III. complectētur complectentur
Infinitivi
act. dep.
praes. complectī
perf.
Participia
praes. complectens, -antis
perf. complexus, -a, -um
fut. complexūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. complectendum, -ī
adiect. complectendus, -a, -um
supina complexum, complexū


Translationes[+/-]

Dacoromane

complecta ro, completa ro